دیدنی‌ترین جاده جنگلی ایران + تصاویر

گردنه حیران یکی از دیدنی‌ترین جاده‌های جنگلی ایران به حساب می‌آید.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ حیران، نام روستایی ییلاقی و زیبا درشهرستان آستارا واقع در استان گیلان می‌باشد. این روستا در فاصله ۳۰ کلیومتری آستارا قرار دارد.حیران از سه روستای حیران سفلی، حیران وسطی و حیران علیا تشکیل شده است.

گردنه حیران از مهمترین جاذبه‌های گردشگری این روستا است که در مسیر راه ارتباطی آستارا - اردبیل قرار گرفته‌، این گردنه که به همراه روستای ونه‌بین، حاجی امیر بالا و حاجی امیر پایین از مناطق حفاظتی سیاسی و جغرافیایی استان گیلان می‌باشد، از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه‌ است و از سویی مشرف به دره‌ای نه چندان عمیق که از میان آن آستاراچای عبور می‌کند این رود تعیین کننده مرز استان گیلان ایران و جمهوری آذربایجان است.

این گردنه در بیشتر زمان‌ها در زیر پوششی از مه قرار دارد و از نظر طبیعی دره‌ها و کوهپایه‌های آن، پوشیده از گل‌ها و گیاهان جنگلی و مرتعی هستند. با این وجود این گردنه چندان مرتفع نیست و ارتفاع بلندترین نقطهٔ آن از سطح آبهای آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است؛ در واقع علت اصلی مه تقریباً دائمی گردنهٔ حیران رطوبت دریای خزر است، نه ارتفاع زیاد این گردنه. 

وضعیت امکانات و تسهیلات تفریحی و گردشگری این منطقه که دارای مناظر بکر طبیعی می‌باشد. 

اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان گیلان امکانات تفریحی و گردشگری را ایجاد کرده و در سال ۱۳۹۰ با راه اندازی تله کابین حیران موجب توسعه و افزایش بیش از بیش صنعت گردشگری در استان گیلان و شهرستان مرزی بندرآستارا شده‌است، را می‌توان نام برد.

گردنه حیران یکی از جاذبه‌های زیبای خداوندی طبیعتی است که در منطقه حیران آستارا قرار دارد. اگر به این منطقه سفری داشته باشید متوجه خواهید شد که چرا این نام را برای این منطقه انتخاب کرده‌اند. 

زیبایی بیش از حد این طبیعت هر تماشاگری را حیران می‌کند. جاده‌ای که مثل یک مار تنومند به یک کوه بزرگ پیچیده شده، تا ارتفاع بسیار زیادی بالا رفته و ماشینها را می‌بینیم که سوار بر روی این مار دراز در آن ارتفاع بلند در حرکت هستند.

وقتی که این مسیر زیبا طی می‌شود هر چند دقیقه کوتاه با پیچ تندی روبرو می‌شویم که باید آن را دور زد. وقتی بالاتر می‌رویم در طول مسیر رستوران‌ها و سالن‌های غذاخوری و پذیرایی زیادی را می‌بینیم و استراحت‌های کوتاه در کنار پرتگاه برای دیدن طبیعت زیبا و ماشین‌هایی که در زیر روی جاده پر پیچ و خم دیده می‌شوند و سر آخر خوردن بلال تازه و موقع رفتن خرید مقداری عسل.

بسیاری از قدیمی‌ترها وقتی می‌خواهند زیباترین جاده‌ای که رفته‌اند را نام ببرند نیازی به زمان زیادی برای انتخاب ندارند. گردنه حیران در غرب شهرستان آستارا یکی از مسیرهای اصلی ارتباطی اردبیل به گیلان است.

این گردنه از یک سو مشرف به کوه‌های پوشیده از جنگل‌های انبوه و از سوی دیگر مشرف به دره‌ای است که رود آستاراچای از آن عبور می‌کند. رودی که تعیین کننده مرز ایران و جمهوری آذربایجان (آران) است.

پیچ‌های تند جاده‌ای که همچون ماری عظیم‌الجثه در جنگل‌های مه‌آلود و سبز حیران پیچ می‌خورد راهی به جز توقفی هرچند کوتاه پیش رویتان باقی نمی‌گذارد؛ آن هم برای تماشا.

جاده‌هایی که استان گیلان را به استان اردبیل متصل می‌کند، از دیدنی‌ترین جاده‌های جنگلی ایران به حساب می‌آیند. جاده ماسال به خلخال بویژه در منطقه «اولسبلنگاه»، جاده ماسوله به خلخال که یکی از برنامه‌های ثابت پیاده‌گردی طبیعت‌گرد‌های حرفه‌ای است ومعروف‌تر از همه جاده اسالم به خلخال از این جاده‌ها هستند. 

تله کابین حیران یکی از مناطق نمونه گردشگری استان گیلان و شهرستان آستارا میباشد. این تله کابین به طول مسیر هزار و ۵۰۰ متر در محدوده روستای حاج امیرونه بین قرار دارد.

مسیر تله کابین حیران از جاده آستارا به اردبیل در منطقه حیران آغاز شده و وارد جنگل فندقلو می‌شود. 

منطقه گردشگری حیران برخوردار از ویژگی های رفاهی و تفریحی میباشد که در ابتدا انتها و مسیر این تله کابین امکانات رفاهی، پیست کارتینگ، هتل و رستوران ایجاد شده تا مسافران ورودی به این منطقه احساس رضایت کنند.

احداث تله کابین حیران گام مهمی در راستای توسعه گردشگری گیلان میباشد و گردنه حیران یکی از پرجاذبهترین مناطق گردشگری کشور است.

تله کابین در نقطه ای از گردنه حیران قرار گرفته که از طرف شرق به دریای خزر و شهر آستارا و چشم اندازهای زیبای گردنه حیران و از طرف غرب و جنوب به جنگل های زیبای فندقلو و از شمال نیز به شهرهای مرزی جمهوری آذربایجان مشرف است.

تله کابین حیران دارای ۳۰ کابین شش نفره معمولی و سه کابین ویژه VIP بوده و ایستگاههای این تله کابین از استانداردترین ایستگاه‌های موجود در تله کابین‌های کشور است.

انتهای پیام/

منبع : باشگاه خبرنگاران

دریاچه حوض سلطان به مانند آیینه‌ای بزرگ در وسط ایران زمین واقع شده که به بزرگترین آینه طبیعی ایران معروف است

دریاچه حوض سلطان به مانند آیینه‌ای بزرگ در وسط ایران زمین واقع شده که به بزرگترین آینه طبیعی ایران معروف است.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ دریاچه نمک حوض سلطان در ۴۰ کیلومتری شمال شهرستان قم و ۸۵ کیلومتری جنوب تهران و در حاشیه بزرگراه خلیج فارس قرار دارد. این دریاچه که به دریاچه ساوه قم و دریاچه شاهی هم معروف است به مساحت تقریبی ۲۴۰ کیلومتر مربع در شمال شرق شهرستان قم واقع شده‌ است و رشته کوه‌های البرز در شمال آن قرار دارد.

وسعت و شکل دریاچه متناسب با ورود آب و میزان بارندگی آن در فصول مختلف سال متفاوت است. در مواقع بارندگی و ذوب برف‌های ارتفاعات اطراف، چون بر میزان آب ورودی افزوده می‌شود، وسعت آن زیاد و در غیر از این ایام، وسعت آن کم می‌شود.

بدین ترتیب سطح آب دریاچه پیوسته در نوسان است. این دریاچه از دو چالهٔ جدا از هم تشکیل شده‌است. چالهٔ غربی به نام حوض سلطان و چاله شرقی به نام حوض مره‌است که به‌وسیله یک آبراهه به هم وصل می‌شوند. در فصول پر آب ابتدا چاله مره پر می‌شود و سپس آب اضافی وارد حوض سلطان می‌شود.

رودهای متعددی به این دریاچه وارد می‌شوند که عموماً از اراضی شوره زار ونمکی اطراف عبور می‌کنند. از جمله این رودها می‌توان به رود شور و قره چای اشاره کرد.

حوض سلطان در سال ۱۸۸۳ میلادی و بر اثر ساخت جاده شوسه تهران قم تشکیل شد. راه‌های ورود به منطقه: در ۳۵ کیلومتری مسیر قم-تهران جاده خاکی وجود دارد که به دریاچه می‌رسد. درون دریاچه نیز جاده خاکریزی هست که برای جلوگیری از فرورفتن خودروها در باتلاق و بهره برداری از نمک دریاچه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دریاچه ساوه نام دیگری است که به حوض سلطان داده شده است چرا که بازمانده دریای بزرگ ساوه است.

این دریاچه به دلیل نمک فراوان آن، اغلب به نام دریاچه نمک نیز شناخته می‌شود که البته اشتباه است و دریاچه نمک با وسعت بسیار بیشتر در جنوب شرقی قم واقع شده است. سالانه مقدار زیادی نمک از دریاچه حوض سلطان استخراج می‌شود.

دریاچه حوض سلطان از دو قسمت چسبیده به نام‌های حوض سلطان و حوض مره تشکیل شده است و در گذشته به آن دریاچه شاهی نیز می‌گفته‌اند.

برای پیشروی تا قلب دریاچه حتما به گل خواهید نشست و آثار نمک ماندگار را تا مدت‌ها در کفش و لباستان خواهید داشت؛ بنابراین از پوشیدن کفش و شلوارهای پلوخوری خودداری کنید!

دریاچه حوض سلطان به مانند آیینه ای بزرگ در وسط ایران زمین است.ارتفاع دریاچه حوض سلطان از سطح دریا ۸۲۰ متر می باشد که تقریبا در تمام سطح دریاچه یکسان است.

بهترین زمان برای بازدید از دریاچه حوض سلطان اوایل بهار و اواسط پاییز است.

راه دسترسی به دریاچه نمک حوض سلطان قم: برای دسترسی به دریاچه نمک مسیرهای متعددی وجود دارد که دو راه ماشین رو معروف‌تر از همه می‌باشد.

راه دسترسی اول به حوض سلطان برای کسانی که از سمت قم می آیند: بعد از مجتمع مهتاب، و عبور از اولین تپه‌ای که دریاچه بعد از آن دیده می‌شود و درست در کنار تپه دوم، جاده‌ای خاکی به سمت پایین و دریاچه سرازیر می‌شود که جاده اصلی معدن نمک است (در ٩٥کیلومتری تهران). یکی از نشانه‌های این خروجی، تابلوی تهران ٩٥کیلومتر می‌باشد.

راه دسترسی دوم به حوض سلطان برای کسانی که از سمت تهران می‌آیند: پس از طی ٧٠کیلومتر از تهران، در سمت چپ اتوبان جاده ای به سمت روستای چشمه شور می‌رود که نشانه آن در اتوبان تابلوی اطلاعات گردشگری می باشد. برای رسیدن به طرف مقابل اتوبان باید از اولین زیرگذر اقدام کنید.

کاروانسرای قلعه سنگی

این کاروانسرا در کنار جاده تهران – قم ساخته شده و تا سال ١٨٨٣ م مورد استفاده بود و به همین دلیل سالم تر از بقیه کاروانسراهای اطراف باقی مانده است. با توجه به کشف چند سکه مغولی از سده‌های هفتم و هشتم هجری، احتمال می‌رود بانی این کاروانسرا غازان خان (٦٩٤هـ.ق) باشد و حتی تاریخ بنای کاروانسرا مقدم بر حکومت پادشاه مغول باشد، در این صورت باید قدمت آن را به اواخر دوران سلجوقی نسب داد. 

حصار عظیمی مجموع کاروانسرا را احاطه کرده که، برج‌های متعددی آن را حمایت می‌کند. بقیه تأسیسات با ارتفاعی برابر با نصف ارتفاع حصار ساخته شده اند. 

در کاروانسرا چهارایوان عمیق در چهار طرف حیاط مرکزی قرار دارد که دارای طاق گهواره ای هستند و در انتهای آنها راهی برای ورود به اصطبل‌ها دیده می‌شود. اتاق‌هایی نیز برای قرار دادن توشه و بار مسافران وجود دارد که مستقیماً با هوای آزاد در ارتباط هستند. برای مسافران ویژه، بخش‌های خصوصی در طرف چپ مدخل کاروانسرا ساخته شده بود. یکی از تالارهای این قسمت از کاروانسرا با گنبد بسیار زیبایی پوشیده شده بود. 

انتهای پیام/

منبع : باشگاه خبرنگاران