کمیتۀ ثبت میراث جهانی یونسکو با ثبت قنات ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو موافقت کرده است.
در نشست جمعه (25 تیر) در استانبول، پروندۀ 11 قنات ایرانی، به عنوان دومین پروندۀ زنجیرهای ایران، در فهرست میراث تاریخی – فرهنگی یونسکو به ثبت رسید.
پیشتر نیز در سال 1394 نیز شماری از آثار باستانی و میراث فرهنگی ایران از جمله تخت جمشید و ارگ بم، در یونسکو ثبت جهانی شده بودند.
کاریز یا قنات مجرای تونلیشکلی است که در زیر زمین کنده شده تا آب در آن جریان یابد. این مجرا درعمق زمین برای ارتباط دادن رشته چاههایی که از «مادر چاه» سرچشمه می گیرد، باهدف هدایت آب و مدیریت آب برای کشاورزی و سایر مصارف به کار گرفته می شود.
فناوری ساخت قنات در اوایل هزارۀ اول پیش از میلاد در مناطق خشک کوهستانی ایران گسترش یافت و به کشاورزان این مناطق اجازه داد تا بتوانند در دورههای طولانی خشکی که آب سطحی پیدا نمیشود، به کشت و زرع بپردازند.
بیشتر کشورهای عضو یونسکو بر اهمیت تاریخی قناتهای ایران، نظامِ پیچیده و امروزین به کاررفته در آنها و سودمندیشان برای محیط زیست اذعان کردند.
احمد جلالی، نمایندۀ ایران در یونسکو، با قدردانی از ثبت 11 قنات ایرانی در فهرست میراث جهانی، این قناتها را آثاری باستانی در جهان دانست.
بیش از ۴۱ هزار حلقه قنات در ایران وجود دارد.
قناتهای زارچ و حسنآباد مهریز در استان یزد، قنات ابراهیمآباد اراک در استان مرکزی، قصبۀ گناباد و بلدۀ فردوس در خراسان، دو قنات در میمه و وزوان در استان اصفهان، قنات دوطبقۀ اردستان، جوپار، اکبرآباد و قاسم آبادِ بروات در استان کرمان با تأیید یونسکو به ثبت جهانی رسیدند.
قنات زارچ، با ٨٠ کیلومتر طول، عنوان طولانیترین قنات ایران را دارد.
پیام تبریک به مناسبت ثبت جهانی قنات ایرانی
مسعود سلطانیفر، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در پیامی این رویداد را تبریک گفت.
در متن این پیام آمده است: «با تلاش ویژۀ هیأت ایرانی و توجیهاتی که برای سفرای کشورهای عضو کمیته میراث جهانی یونسکو در ایران انجام شد، در چهلمین اجلاس کمیتۀ میراث جهانی در استانبول ترکیه، ١١ قنات ایرانی به عنوان بیستمین اثر ایران در فهرست میراث فرهنگی جهانی ثبت شد. این موفقیت بزرگ را به تمام مردم ایران به خصوص دوستداران عرصه میراث فرهنگی تبریک عرض میکنیم.»
منبع : پرس تی وی