ایران زمین

دیدنیها وزیباییهای ایران . همه جای ایران زیباست ، دوام زیبایی درحفظ ونگهداریست. نه درتخریب دستکاری

ایران زمین

دیدنیها وزیباییهای ایران . همه جای ایران زیباست ، دوام زیبایی درحفظ ونگهداریست. نه درتخریب دستکاری

ایران طبیعت منطقه ارسباران

 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

منبع : خبرگزاری مهر 

سفر به دیار آبشارهای شگفت انگیز/ زیباترین آبشار ایران در لرستان

 
 
خرم آباد - خبرگزاری مهر: فصل بهار، فصل شورانگیز طبیعت لرستان است که دوستداران طبیعت را به خود می خواند تا برای دیدار قطعه ای از بهشت ایران زمین به لرستان، بام طبیعت ایران سفر کنند.

به گزارش خبرنگار مهر، در استان لرستان بیش از 33 رودخانه دائمی جریان دارد که بر اساس حوضه آبریز به سه دسته اصلی تقسیم می شوند. رودهای حـوضـه دز و رودهـای حوضـه کـرخه در مجـموع 96 درصـد سطح استـان را دربـر مــی گیرند و رودهای حوضه مرکزی که سطح کوچکی از شرقی ترین قسمت استان را به خـود اختصاص داده اند.

رودخانه سزار، تیره، رودخانه بختیاری، سرخاب، کشور، سبز، چم چیست، اسک، رودخانه الیگودرز و ازنا از جمله رودخانه های حوضه آبریز دز هستند.

رودخانه سیمره، کشکان، کهمان، دره شهر، گند، خرم آباد و گرگانه نیز حوضه آبریز کرخه را تشکیل می دهند.

این در حالی است که وجود این رودخانه های بزرگ و پر آب موجب ایجاد آبشارهای منحصر به فردی در مسیر جریان این رودخانه ها در دل صخره های این استان شده است.

در حال حاضر بالغ بر 50 آبشار بزرگ و کوچک در پهنه استان لرستان وجود دارد که بخش عمده ای از این آبشارها در مسیر رودخانه های این استان قرار گرفته اند.

این در حالیست که آبشارهای هفتگانه لرستان هر کدام در نوع خود آبشارهای منحصر به فردی هستند که شاید نتوان مانند آنها را در دیگر نقاط کشور مشاهده کرد.

آبشار "شوی یا تله زنگ"، "آبشار بیشه"، "آبشار آب سفید"، "آبشار نوژیان"، "آبشار چکان"، "آبشار سرکانه"، "آبشار وارک" و "آبشار افرینه" از جمله آبشارهای لرستان هستند که هر کدام زیباییهای منحصر به فرد خود را دارند.

آبشار شوی، زیباترین آبشار ایران

آبشار شوی یا "تله زنگ" در جنوب شهرستان دورود و در بین کوه های سر تنگ شوی در حوالی روستای شوی و در 10 کیلومتری ایستگاه راه آهن واقع شده است.

این آبشار که به قولی زیباترین آبشار ایران محسوب می شود؛ آبشاری زیبا ودلنشین است که از غاری بیرون می آید و از گردنه ای بلند به پایین سرازیر می شود.

ارتفاع آبشار 100متر و عرض آن 40 متر است که زیبایی وچشم اندازی کم نظیر را به طبیعت اطراف خود بخشیده است؛ از سوی دیگر اطراف این آبشار زیبا مملو از درختان بلوط، بادام و پوشش گیاهی بسیار مناسب و دیدنی است.

در فصل بهار از سراسر کشور مردم علاقمند برای تفریح به این آبشار منحصر به فرد لرستان روی می آورند و بخشی از اوقات خود را پیرامون زیبای آن سپری می کنند.

گفتنی است این آبشار در گویش محلی به "طاف شوی" معروف است و راه دسترسی به آن از طریق ایستگاه راه آهن تله زنگ می باشد.

آبشار بیشه، تبلور زیبایی

آبشار بیشه نیز یکی از زیباترین آبشارهای کشور است که در ایستگاه راه آهن بیشه در شهرستان دورود واقع شده است.

آب و هوای مناسب و سرسبزی اطراف آبشار و چشم انداز کوه های اطراف سالیانه پذیرای مهمانان ومسافران زیادی از مناطق مختلف کشور شده و این منطقه دیدنی را به عنوان یکی از مناطق توریستی و گردشگری استان تبدیل کرده است.

فاصله این آبشار تا شهرستان دورود که یکی از مسیرهای ارتباطی آن است 35 کیلومتر است.

ارتفاع این آبشار منحصر به فرد ۴۸ متر تا نقطه برخورد با زمین و ۱۰متر نیز از آنجا تا وصل شدن به رودخانه سزار است. همچنین عرض تاج آبشار بیشه بیش از 20 متر می باشد.

از شهرستان دورود به طرف آبشار مناطق دیدنی در کنار رودخانه سزار وجود دارد که می توان به آبشارهای فصلی و دائمی، آبشارهای یخی در زمستان و درختان متنوع اشاره کرد.

فاصله این آبشار دیدنی تا خرم آباد از طریق جاده 64 کیلومتر می باشد.

آبشار آب سفید، آبشاری از دل صخره های الیگودرز

آبشار "آب سفید" نیز آبشاری زیبا و دیدنی در منطقه ذلقی الیگودرز و به فاصله حدود 50 کیلومتری از این شهر است.

ارتفاع این آبشار حدود 65 متر و عرض تاج آبشار آن در فصل پر آبی حدود هشت متر می باشد. این آبشار از دل کوه صخره ای به بیرون سرازیر می شود و سپس در مسافت کوتاهی به یک حوضچه تبدیل می شود.

این آبشار در فصل بهار پذیرای گردشگران زیادی است و پوشش جنگلی و گیاهی در اطراف آبشار زیبایی و طراوت خاصی به این منطقه توریستی داده است.

مسیر شهر الیگودرز تا آبشار آب سفید اتومبیل رو می باشد.

آبشار نوژیان

آبشار نوژیان نیز در 51 کیلو متری جنوب شرقی خرم آباد (بخش پاپی ) واقع شده است و دارای ارتفاع 95 متر و عرض تاج پنج متر می باشد.

این آبشار یکی از زیباییهای طبیعت لرستان است که هر ساله، بسیاری از گردشگران و مسافران را به سوی خود جلب می کند.

گردشگاه جنگلی نوژیان بالای کوه تاف قرار دارد؛ در کوه تاف انواع گیاهان دارویی می رویند که طبیعت بکر این منطقه و همچنین وجود آبشار زیبای نوژیان آن را به محلی زیبا و دیدنی بدل کرده است.

در طول سال و به ویژه فصل پرآبی آبشار نوژیان بسیاری از مردم برای تماشای این آبشار زیبا و همچنین برای جمع آوری گیاهان دارویی به این ناحیه می روند و اوقات فراغت خود را در آنجا سپری می کنند.

راه ارتباطی آبشار زیبای نوژیان از طریق خرم آباد به گردنه نوژیان است؛ جاده دسترسی به این آبشار جاده آسفالته بوده و همچنین می توان از طریق راه آهن و با کمی پیاده روی به دیدار این آبشار زیبا رفت.

آبشار چکان از عجایب و شگفتی های طبیعت لرستان

آبشار چکان در جنوب غربی شهرستان الیگودرز و در دامنه ارتفاعات مشرف بر دره چکان در فاصله 141 کیلومتری شهرستان خرم آباد واقع شده است.

این آبشار شگفت انگیز دارای ارتفاع 30 متر وعرض تاج چهار متر در دل طبیعت بکر و بهشتی لرستان قرار دارد.

این آبشار از درون غاری مشرف بر زمینهای زراعی چکان بیرون می جهد و "طول فوران آن به ده ها متر" می رسد. اطراف آبشار منطقه ای وسیع با فضایی مطلوب و دل انگیز است که در دو الی سه کیلو متری آن امام زاده ای به نام ابوعلی (ع) واقع شده است.

آب این آبشار در اواخر پاییز به مرور خشک می شود و در روز های اولیه شروع فصل بهار مجددا با همان فوران به بیرون می جهد، این آبشار یکی از عجایب و زیباییهای طبیعت استان لرستان محسوب می شود.

 

در کنار این آبشار دل انگیز پوشش گیاهی ودرختانی همانند گردو، زالزالک، گلابی، چنار، کیکم، بید، بلوط و... وجود دارد.

به سه طریق می توان به دیدن این آبشار زیبای لرستان رفت که از جمله آنها راه ارتباطی دورود به ایستگاه راه آهن سفید دشت به طرف شول آباد با جاده شنی، راه دورود به شاپله،تنگ ناله شنه چکان که این جاده مالرو و مخصوص کوهنوردی است و مسیر الیگودرز با اتومبیل به طرف شول آباد چکان که با اتومبیل تا چند کیلومتری آن جاده وجود دارد.

آبشار وارک، آبشاری با سرچشمه سنگی

آبشار وارک نیز در غرب گردنه نوژیان، بخش پاپی در جنوب شرقی خرم آباد قرار دارد و یکی از زیباترین آبشارهای کشور است؛ فاصله این آبشار تا شهر خرم آباد حدود ۶۰ کیلومتر است.

سرچشمه آبشار وارک یک صخره سنگی است که پس از طی حدود ۱۵ متر از صخره دوم فرو ریخته و آبشار دوم را به وجود می آورد. آبشار وارک در نزدیکی آبشار نوژیان قرار دارد.

در فصل کم آبی ارتفاع قسمت اول این آبشار بی نظیر هفت متر با عرض حدود ۱۲ متر و قسمت دوم 15.5 متر با عرض 5.56 متر است به طوریکه یکی از زیباترین منظره ها را در این منطقه می توان دید.

حداکثر ارتفاع آبشار وارک به ۵۷ متر می رسد و عرضی معادل ۵۰ متر را در بر می گیرد. اطراف این آبشار پوشیده از درختان بلوط، گلابی، زالزالک و.... است.

آبشار سرکانه و افرینه

آبشار سرکانه در روستای گریت بخش پاپی در فاصله 50 کیلومتری شهرستان خرم آباد قرار دارد.

این آبشار زیبا دارای ارتفاع 15 متر وعرض تاج 17 متر بوده و از جمله جاذبه های طبیعی وگردشگری دیدنی استان لرستان محسوب شود.

فاصله این آبشار تا بخش پاپی حدود یک ساعت پیاده روی است. این آبشار در گویش محلی به "تاف هفت چشمه" نیز معروف است. همچنین پوشش جنگلی اطراف آبشار را در ختان بلوط ، زالزالک و مو در بر گرفته است.

آبشار افرینه نیز در کنار روستایی به همین نام در مسیر جاده بین المللی خرم آباد به اندیمشک قرار دارد و آین آبشار زیبا در فصل بهار و تابستان علاقه مندان و گردشگران زیادی را به خود جلب می کند.

به هر حال لرستان این سرزمین زیباییهای خیال انگیز چون تکه ای از بهشت ناب ایران زمین خوان پربرکت خود را گسترانده و قدوم مهمانان نوروزی را انتظار می کشد.

 

منبع : خبرگزاری مهر 

غار میرملاس که در کوه سرسرخین شهرستان کوهدشت استان لرستان

 
 
"میرملاس" گردشگران را فرا می خواند/ فرصت دیدار میراث 12 هزار ساله 
کوهدشت - خبرگزاری مهر: "غار میرملاس" که در کوه سرسرخین شهرستان کوهدشت واقع شده نخستین غاریست که بر روی دیوار آن رنگین نگاره هایی را یافتند که دارای قدمت نزدیک به 12 هزار سال است.

به گزارش خبرنگار مهر، نقاشی های میرملاس روی دیواره ای سنگی در کمرکش کوه "سرسورن" بر فراز دره میرملاس و در حدود 15 کیلومتری شمال غربی کوهدشت قرار دارند. بر سینه ستبر این دیواره شکوهمند نگاره های شکار، شکارچیان و میدانهای جنگ اقوام بدوی نقش بسته که پیشینه 12هزار ساله دارند.

در کتاب "لرستان در گذر تاریخ" در مورد این غار آمده است: پاره ای از آثار و شواهد غار از جمله نقاشی های بدنه آن قدیمی تر از دوره نئولیتیک و بسیاری از تصاویر و شواهد مکشوفه اش به دوره ی نئولیتیک برمی گردد.

این در حالیست که نقش های میرملاس که هزاران سال است از گزند باد، بوران، آفتاب و آفات با شکوه بر جای مانده اند و رنگ نباخته اند اما با بی توجهی های متولیان امر امروز می روند تا برای همیشه از گردونه روزگار محو شوند.

پرفسور مک بورنی استاد باستان شناس دانشگاه کمبریج که در تیرماه 1348 برای کاوش و بررسی نقاشی های غار هُمیان و میرملاس به کوهدشت سفر کرده بود در گزارش خود چنین به اهمیت سنگ نگاره های تازه کشف شده می پردازد: "نقوش روی صخره های کوهدشت شبیه نقش های مکشوفه در شرق اسپانیا در دوره اخیر، مربوط به دوره ماقبل تاریخ است و تمامی نقوش صخره ای کوهدشت روی بلندی هایی متراکم و در چند کیلومتری جنوب غربی کوهدشت در یک ردیف دایره شکل قرار گرفته اند.

در محل غار تیغه های فلینت و خرده سفال پیدا شد، که دلالت بر سکونت در جوار این برجستگی ها دارد، این نقوش نخستین تجلیات ذوق هنری مردمان غارنشین منطقه کوهدشت لرستان به شمار می رود.

اندازه صورتها در نگاره های سنگی میرملاس بین 10 تا 30 سانتی متر و بیشتر به شکل حیوانات و به گونه نیم رخ هستند. رسم کردن حیوانات به گونه نیمرخ، روشی است که در دوره های گوناگون شکارگری ایران حفظ شده و حتی تا به حال نیز متداول مانده است و سابقه نگارگری در ایران را حداقل به دوره نئولتیکِ حجرِ جدید یعنی حدود 6500 سال می رساند.

من تصور می کنم که این نقاشی ها به وسیله ساکنان لرستان در دورانی که بشر به حالت جوینده خوراک می زیسته است ترسیم شده اند؛دورانی چندین هزار سال پیش از آن که دره ها خشک شوند و انسان بتواند از کوهسار پایین آمده و بیرون از کوهستان زندگی نماید."

خانم ماری لیز لوژن بلژیکی متخصص هنرهای صخره ای نیز در مورد نقوش پناگاه میرملاس می گوید: این نقوش بسیار بی نظیر هستند و مانند اینها را در اروپا نداریم، بنابراین مهم است که حفاظت شوند.

پروفسور گیرشمن پس از کشف غار میرملاس و همیان با مشاهده عکس ها و اسلایدهای آن، چنین اظهار نظر کرده است: "کشف نقاشی ها در یک غار لرستان مطلبی حایز اهمیت است، طی تمام تجسس هایی که درباره کاوش های مربوط به غارهای میهن شما انجام یافته است اعم از آنچه اینجانب در کوههای بختیاری به عمل آورده ام و یا آنچه در بیستون و البرز و کوههای خراسان معمول داشته است همچنین آنچه به وسیله دانشمندان آمریکایی در افغانستان صورت پذیرفته در هیچ جا نقاشی هایی بر روی بدنه سنگ کوهستان دیده نشده است و از اینجا اهمیت موضوع به خوبی روشن می شود."

بنا بر این گزارش، تنها غارنگاره های کرکس و لاسکوی فرانسه و آلتامیرای اسپانیا از لحاظ پیشینه و اهمیت به پای نقاشی غارهای لرستان اعم از میرملاس، هُمیان 1و 2، دوشه، گرارجنه، برد اسبی، یافته و ... می رسند.

 

منبع : خبرگزاری مهر

 

روستای سنگی ورکانه استان همدان

 

 

روستای سنگی ورکانه

همدان - خبرگزاری مهر: روستای سنگی ورکانه در حدود 20 کیلومتری جنوب شرقی شهر همدان قرار دارد.هسته اولیه این روستا که پیرامون قنات روستا شکل گرفته، قدمتی نسبتاً طولانی دارد و سابقه تاریخی آن به اوایل دوره صفوی مربوط می‏شود
 
.عکس/ نیما دیماری
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع : خبرگزاری مهر 

کوهدشت ( نامش "کَل‌قِلا" است ) استان لرستان

 
معرفی جاذبه ای گمنام در بام طبیعت ایران/ اعجاز "کوه" و "دشت" را اینجا ببینید
 
کوهدشت - خبرگزاری مهر: نامش "کَل‌قِلا" است، در مورد آن چندان گفته و شنیده نشده است؛ جاذبه ای در استان لرستان که با زیبایی های منحصر به فردش تجلیگاه اعجاز "کوه" و "دشت" است؛ جایی پر از روئیدنی های زیبا و رنگارنگ.

به گزارش خبرنگار مهر، وجود قلعه های فراوان در سراسر ایران زمین و البته استان لرستان با خود حکایت های زیادی دارد؛ هم از روحیه دفاعی مردمان این کشور روایت می کند و این که آنها هیچ گاه در برابر افرادی که چشم طمع به این خاک داشته اند، کوتاه نیامده اند و هم از هنرآفرینی دستان خلاق و توانمندی آنها می گوید که در بالای قله ها و ستیغ کوه ها با ساختن قلعه و باروهای زیبا به دفاع از آب و خاک پرداخته و فرهنگ دیرینه خویش را از گزند فراموشی در امان داشته اند.

ایرانیان قدیم، نیایشگاه های خود را بیشتر بر فراز کوه ها و در بلندی ها می ساختند و به ستایش ایزدان در چنین جاهایی می پرداختند، بناهایی این چنینی بیشتر بر بلندی و نقاط صعب العبور قرار داشته و از جنبه تقدس برخوردار بوده اند، گو اینکه باور داشتند در بلندی ها انسان به خدا نزدیک تر است و در آن جا آسمان آبی را که کرانه های زلالش را جایگاه خدا می پنداشتند.

این بناها افزون بر جنبه های مذهبی با توجه به موقعیت طبیعی، دژهای دفاعی معتبری در برابر یورش و قتل و غارتگری ها به حساب می آمدند. قلعه ها بنای کاخ مانندی بوده اند که استحکامات نظامی ویژه ای داشته اند و در بعضی قلعه ها خندق یا حصاری دور بنا کشیده اند تا سپاهیان و افرادی که داخل قلعه بوده اند را بیشتر محافظت کنند و در گرداگرد آن برج هایی تعبیه کرده اند.

در زیردست دژهای کوهستانی پرتگاه های عمیقی تعبیه شده و در قسمت انتهایی برج ها و بعضی مواقع در باروها کنگره هایی است که مخصوص کمانداران بوده تا بتوانند از شکاف کنگره ها دشمن را هدف قرار دهند.

مصالح دژهای کوهستانی را معمولا از سنگ های تراش نخورده نظیر سنگهای کوه یا رودخانه همراه با گچ غربال شده فراهم می کردند.

این در حالیست که اکنون قلعه ها جاذبه های گردشگری هستند که معرفی آنها می تواند گوشه هایی از تاریخ پر فراز و نشیبمان را بازگو کند و شوق سفر برای دیدنشان را در دل برانگیزد.

در این راستا در این گزارش به زیبایی ها و شگفتی های قلعه ای در شهرستان کوهدشت می پردازیم؛ قلعه ای که کمتر کسی با آن آشنایی دارد. این دژ "کَل‌قِلا" نام دارد.

"کَل‌قِلا" قلعه‌ی باستانی است که بر فراز کوه "نسارچِره" در کنار گذرگاهی به همین نام جا خوش کرده، این بارو در روزگاران دور بنا شده و به سبب این‌که در منطقه‌ای کوهستانی و صعب‌العبور قرار گرفته، در منابع به آن اشاره‌ای نشده و حتی نام آن در لیست آثار ثبتی سازمان میراث فرهنگی نیامده است.

این در حالیست که جز اهالی این منطقه کسان زیادی از وجود این قلعه اطلاعی ندارند. "کَل" در گویش لری به معنی گذرگاه و معبر است و "قِلا" هم یعنی قلعه و وجه تسمیه قلعه نیز بدان سبب است که این بارو بر بلندای تپه‌ای ساخته شده که کمی پائین‌تر از آن گذرگاهی وجود دارد و معبر آن تنها راه عبور و مرور دوسوی کوه "نسارچره" است.

این کوه در جنوب خاوری روستای "کُژینه" از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهدشت قد علم کرده و از فراز آن منظره‌ی پهن دشتِ کوهدشت نگریستنی و زیباست.

کوه "نسارچره" بر شهر کوهدشت مشرف است و از فراز "کل‌قلا" منظره ی پهن دشت کوهدشت و دندانه های صخره ایی کوه اسطوره ای "مَپِل" تماشایی است؛ نیایشگاه و معابد سُردُم (سرخ دُم) لری و لکی  که بر دامنه کوه "کُرشورآو" و "چنگری" جا خوش کرده اند از دور پیداست و نشان تپه های باستانی "توره‌ریز" و "چیاآهوان"، "چیابور" و "چیاپوکه" و "وزمیا" و "نقاره‌خونه" همه و همه دیده می شود.

گذرگاه کَل‌قلا در امتداد رشته صخره‌های عظیم هرکول‌واری قرار گرفته که چشم‌انداز بی‌مانندش جاذبه‌ای وصف نشدنی را در بر دیدگان می‌گشاید و پیرامون قلعه پر از روئیدنیهای گوناگونی است که رنگ و بویشان آدمی را حیران خود ساخته و دامن کوه "نسارچره" آن قدر گل و گیاه هست که تابلویی فریبنده را در بر دیدگان گشوده و بوی طبیعت و بهار و زندگی را در مشام جان می آمیزد.

برای رفتن به بالای کوه و دیدن قلعه، سوای مسیر آسفالته کوهدشت تا روستای "کُژینه" (گنجینه) که با ماشین طی می شود، بایستی یک ساعت و نیم پیاده‌روی کرد تا به قله کوه رسید، مسیری که با ناهمواری و سختی همراه است اما با رسیدن به قله کوه و دیدن جلوه هایی زیبا و کم نظیر منطقه، خستگی از تن دور می شود.

همراه با گزارش با هم از دریچه‌ی دوربین لختی به تماشای جلوه‌های کل‌قِلا - که امروز جز اندکی سنگ و ساروچ نشانی از آن نمانده- می‌نشینیم.

زیبایی این منطقه را در نه در این تصاویر که باید از نزدیک دید و تجربه کرد؛ جایی که علی رغم همه گمنامی پر از مناظر شگفت آوری است که طبیعت گردان را از جای جای این کره خاکی به خود می خواد؛ برای دیدار طبیعت و یک جاذبه گمنام و بی همتا به کوهدشت سفر کنید.

.................................

گزارش و عکس: محمد بساطی

 

منبع : خبرگزاری مهر