5 پیشنهاد عصرایران برای حفظ بقایای محیط زیست ایران

"شکار" جنایت علیه محیط زیست است ؛ ممنوع کنید

معنی ندارد که فردی که مثلاً پزشک ، تاجر ، مغازه دار ، روزنامه نگار ، مهندس و ... است ، تفنگ شکاری داشته باشد و بعد هم پروانه ای بگیرد و در کوه و دشت و جنگل راه بیفتد و حیوانات را بکُشد ؛ کشتن حیوانات "تفریح" نیست، توحش است.

عصرایران ؛ جعفر محمدی - محیط زیست ایران ، برغم گستردگی اش ، بسیار فقیر و شکننده شده است و در این میان، حیواناتی که در ایران زندگی می کنند، حال و روزی بهتر از گیاهان در معرض انقراض یا دریاچه ارومیه و زاینده رود و ... ندارند.

شکار و صید بی رویه - اعم از قانونی و غیر قانونی - زمین ، آسمان و آب های ایران را برای حیوانات بسیار ناامن کرده است به گونه ای که گوزن زرد ایرانی، خرس سیاه، پلنگ ایرانی، یوزپلنگ، گربه شنی، شاهین، عقاب شاهی، هوبره، کبک دری، شاه روباه، درنای سیبری، پلیکان پاخاکستری ، دلفین ، نهنگ ، کروکودیل ایران و ... در معرض خطر انقراض هستند. پیش از اینان ، گونه های دیگری مانند شیر ایرانی و ببر مازندران به دست شکارچیان به طور کامل از بین رفته اند و نسل شان منقرض شده است.

ببر مازندران - نسلی که منقرض شد!

با این پیشینه ، دور از انتظار نیست که چند سال بعد ، از خرس سیاه و پلنگ ایرانی و شاهین و دلفین و ... تنها عکس ها و فیلم هایی باقی بماند تا نسل های آینده بدانند که اجدادشان چه انسان های نادان و بی مسؤولیتی بودند که خود زیستند ولی حیات موجودات دیگر را به باد فنا دادند.

اخیراً معاون سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده است که دستکم 70 هزار تفنگ شکاری در دست مردم قرار دارد. وی البته گفته که آمار دقیقی وجود ندارد و برخی این رقم را حتی تا 2 میلیون قبضه سلاح نیز ذکر کرده اند که به نظر ،رقم اخیر مبالغه آمیز است.

بعضی اوقات شکارچیان برای راحتی حمل و نقل شکارها ، در همان محیط طبیعت حیوانات را سلاخی می کنند

با این حال ، حتی اگر کف را در نظر بگیریم و عدد 70 هزار تفنگ شکاری را درست بدانیم ، باید بگوییم که همین رقم نیز بسیار فاجعه بار است و نشان می دهد از هر هزار ایرانی ، به طور متوسط یک نفر تفنگ شکاری دارد!

در کشوری که گونه های جانوری آن ، بعضاً از چند ده و چند صد رأس و قلاده تجاوز نمی کند ، وجود دهها هزار تفنگ شکاری و به تبع آن ، میلیون ها گلوله ، هرگز نمی تواند وضعیت معقولی باشد. به عنوان مثال ، هم اکنون تنها حدود 500 قلاده پلنگ ایرانی باقی مانده است که روز به روز هم از تعداشان کم می شود.

در واقع ، حیات وحش اندک شمار ایران ، در لحظه به لحظه از 24 ساعت ، در تیر رس تفنگ های شکاری است تا چه زمانی اراده شکارچیان ، به شلیک تعلق گیرد ؛ شلیکی که می تواند آخرین موجود از یک گونه را برای همیشه به تاریخ ببرد همان طور که آخرین ببر مازندران در سال 1338 در جنگل گلستان توسط یک شکارچی محلی کشته شد و اکنون از این حیوان - که بدان شیر سرخ نیز می گفتند - تنها چند عکس و چند پوست بر جای مانده است و دیگر هیچ!

شکار حیوان باردار ، فاجعه ای مضاعف

گفته می شود توافقاتی بین سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت دفاع صورت گرفته است تا از این پس تفنگ شکاری در کشور تولید نشود. اگر چنین باشد می توان گفت یک گام به جلو رفته ایم اما این کافی نیست و باید چند اقدام دیگر نیز صورت بگیرد تا محیط زیست جانوری ایران مصون از خطر بماند و یا آسیب کمتری بدان وارد شود:

1 - فروش تفنگ شکاری جدید و صدور مجوز حمل سلاح شکاری به هر نحو ، ممنوع شود. دلیلی ندارد در کشوری که حیات وحش آن در معرض خطر است ، فروشگاه هایی برای فروختن سلاح شکاری وجود داشته باشند و افراد به راحتی تفنگ بخرند و مجوز بگیرند و به جان حیوانات بیفتند.

کشتار پرندگان رواج بیشتری دارد

فراموش نکنیم که شکار در اقتصاد ایران ، جایگاهی ندارد و این گونه نیست که اگر شکار حذف شود، عده کثیری از مردم بیکار شوند و از نان خوردن بیفتند. برای موارد استثنایی (شامل برخی موارد و مناطق و اشخاص خاص) می توان به طور محدود مجوزهای خاص و تحت کنترل صادر کرد و چون محدود هستند می توان به راحتی نظارت کرد.
معنی ندارد که فردی که مثلاً پزشک ، تاجر ، مغازه دار ، روزنامه نگار ، مهندس و ... است ، تفنگ شکاری داشته باشد و بعد هم پروانه ای بگیرد و در کوه و دشت و جنگل راه بیفتد و حیوانات را بکُشد ؛ کشتن حیوانات "تفریح" نیست، توحش است و یک تکه کاغذ که روی آن "پروانه شکار" نوشته شده باشد چیزی از زشتی و قباحت اش کم نمی کند.

شکارچیان به گونه های نادر هم رحم نمی کنند

2 - چند سال پیش ، طرح سراسری جمع آوری سلاح های جنگی در کشور اجرا شد و با تعیین ضرب الأجلی از مردم خواسته شد سلاح های جنگی که به هر نحو در اختیار دارند را تحویل دهند.
اینک نیز می توان طرح مشابهی را - البته با اختصاصات مرتبط با سلاح های شکاری - در خصوص تفنگ های شکاری اجرا کرد. البته از آنجا که دارندگان سلاح، برای تهیه آن به طور قانونی پول پرداخت کرده اند، باید حقوق مادی شان را پرداخت کرد.
روش هایی مانند عدم تزریق گلوله های شکاری به بازار برای بی استفاده کردن سلاح ها نیز می تواند مورد بررسی قرار گیرد.
البته همان طور که در بند نخست گذشت، برای موارد خاص باید تمهیدات کارشناسی اندیشید که این امر مستلزم بررسی های بیشتر است.

3 - قوانین حمایت از محیط زیست باید بازنگری و مجازات های مرتکبان جرائم زیست محیطی تشدید شود. هم اکنون قوانین بسیار سهل گیرانه ای در این خصوص وجود دارد که به عنوان مثال می توان به مجازات 10 هزار تا 100 هزار تومانی صید جانوران وحشی، بدون پروانه شکار اشاره کرد!

دو خرس که به طرز فجیعی کشته شده اند
این مجازات در خصوص گونه های در معرض انقراض ، حداکثر دو میلیون تومان است! جالب این که مجازات زندان برای شکارچیان غیرمجاز ، با قید "یا" آمده است و دادگاه می تواند به جای زندان ، حکم به همین مبالغ اندک بدهد که نوعاً هم همین می شود.

در علم جرم شناسی ، تناسب جرم و مجازات ، مورد توجه ویژه است و در آن ، گفته می شود که بسیاری از مجرمین ، قبل از انجام جرم درباره عاقبت کارشان ، "سبک - سنگین" می کنند. لذا اگر مجازات خفیف باشد ، به انجام جرم راغب تر می شوند.

4 - کشور وسیع ایران با این همه زیستگاه طبیعی حیات وحش و آن همه تفنگ شکاری ، محل مناسبی برای شکارچیان است و تعداد محیط بانان نیز به اندازه ای نیست که بتوانند همه این محیط پهناور را کنترل کنند. به کار گیری محیط بانان جدید و نیز ایجاد مکانیزم هایی برای درگیر کردن نظام مند افراد بومی برای حفاظت از محیط زیست و نیز تقویت حمایت های قانونی از محیط بانان ، اقداماتی است که می تواند به حفظ محیط زیست کمک شایانی کند.

5 - کار مهمی که به شدت مغفول مانده ، فرهنگ سازی است. اگر هر کدام از ما، به دوران عمرمان - هر چند سال که هست - رجوع کنیم ، رد پایی از فرهنگ سازی سیستماتیک و منظم در خصوص حفظ محیط زیست نخواهیم دید و یا اگر باشد ، کم رنگ ، گذرا و موردی بوده است ؛ نه در کتاب های درسی این موضوع دغدغه دانش آموزان و دانشجویان می شود ، نه در صدا و سیما کار جدی در این خصوص انجام می شود، نه سینما به این موضوع می پردازد و نه ما رسانه ها به وظیفه خود در این باره عمل می کنیم.

 جنایت علیه محیط زیست همچنان ادامه دارد...

تردیدی نیست که رفتارهای ما ، از آموخته ها و محیط فرهنگی مان نشأت می گیرند و وقتی در این باره آموزش لازم داده نشده و شکار به عنوان یک پدیده زشت ، غیرانسانی، غیر اخلاقی و غیر دینی جا نیفتاده است سلاح ها را به سمت حیوانات نشانه رفتن ، امری دور از ذهن نیست.
فراموش نکنیم که برای عملی کردن این تمهیدات و هر تدبیر دیگر ، زمان با ما همراه نیست و هر چقدر در این باره دیر جنیده شود ، گونه های بیشتری از حیوانات منقرض می شوند و چیزی جز حسرت و نفرین آیندگان برای ما نخواهد ماند.

نظرات کاربران درباره پیشنهادهای زیست محیطی عصر ایران

شکار ممنوع؛ آری یا نه؟ !

5 پیشنهاد عصر ایران برای حفظ بقایای محیط زیست شامل ممنوعیت شکار یا فروش تفنگ های شکاری با واکنش های متنوع کاربران رو به رو شده است.

عصر ایران –  نوشته اخیر «عصر ایران» درباره «شکار» و پیشنهاد ممنوعیت استفاده از تفنگ های شکاری با واکنش های گسترده ای رو به رو شد. شماری از کامنت های کاربران از این قرار است:
   
* واقعاً محیط زیست کشورمان در خطر است. من خودم تفنگ شکاری دارم و مجوز و پروانه شکارهم دارم.اما امسال فقط دو بار به شکار رفتم و شکاری هم نبوده من بزنم. به پرند گان  تحت حمایت هم به هیچ وجه شلیک نکردم. محیط زیست را کسانی از بین می برند که هر روز و هرشب به شکار می روند و هیچ نظارتی هم روی آنها نیست و تاکنون فکری برای آنان نکرده اند. /رضا
                                                   
* من در خانواده ای بزرگ شده  ام که همیشه تفنگ داشته ایم و مجوز حمل آن را نیز بالطبع داشته ایم ولی باید بگویم صرف داشتن تفنگ و جواز حمل آن یک فرد را شکارچی یا بهتر بگویم قاتل پرندگان وچرند گان حیات وحش نمی سازد. این یک فرهنگ بسیار غلط است که در
جامعه به نحو نادرستی جا افتاده که افرادی که تازه به نان ونوائی می رسند برای ارضای خود و به رخ کشیدن و اینکه به اصطلاح سری داخل سرها پیدا کنند باخرید ماشین های آنچنانی و البته خرید یک اسلحه گران قیمت ساخت فلان کارخانه اسلحه سازی بخواهند عرض اندام  بکنند والبته وقتی ماشین و اسلحه والبته پول فراوان باشد می ماند چند دوست شکارچی و به دنبال آن
محلی برای شکار. البته این چنین افراد اگر ازسوی افراد وارد راهنمایی و ارشاد نشوند شاید هرگز نتوانند شکاری را حتی با چشم ببینند ولی متاسفانه همیشه افراد بیکاره و فرصت طلب در هر صنفی پیدا می شوند و در این مورد کم هم نیستند که برای لفت و لیسی حاضرند معلومات خود را در اختیار این تازه به دوران رسیده ها بگذارندودر اینجاست که بدبختی و فلاکت گریبان حیات وحش را می گیرد.  یکی از شکاچیان مطرح گذاشته منطقه ما مرحوم ملا قهرمان عموی پدرم بود . از آن مرحوم چیزهای زیادی نقل می کنند و چیزهای زیادی هم ما در زمان کودکی از او یاد گرفتیم. یکی از نکته های مهمی که از آن مرحوم نقل م یشد این بوده که در تمام  عمرش هیچگاه در یک روز شکار بیش از یک شکار را مورد هدف قرار نمی داده حال می خواسته با یک گله صدتایی روبرو می شده یا تعدادی فرقی نداشته.  می گفت  مدت شصت سال تفنگ در دست گرفتم ولی هیچ وقت حتی یک بار به شکار ماده تیر نینداختم. هیچ گاه بره شکاری نزد. هیچ گاه برای تفریح به شکار نرفتم وفقط برای معاش و گذران زندگی شکار کردم وهیچگاه تیری را از فاصله زیاد که احتمال نخوردن یا زخمی کردن بشود نینداختم. آنان شکار می کردند که گرسنه نمانند. ما شکار می کنیم تا فخرفروشی کنیم./ محمد علی ربیعی از فرانسه  
                           
*انسان با وجدانی این مقاله را نوشته و خدا کند  گوش شنوائی پیدا شود و فورا قوانین سفت و سختی به کار اندازند تا   جلوی این وحشی گری های خود خواهانه  گرفته شود./ از آلمان  
                           
* این عکس ها نه تنها جنایت علیه حیات وحش بلکه علیه حیات بشریت و مردمان ایران است./از بوشهر

 * به نظر بسیاری از مراجع شیعه شکار به قصد تفریح حرام است و مسافر باید نمازش را تمام بخواند چون سفرش سفر معصیت است: فتوای آیت الله مکارم شیرازی( ج‌3، ص85-  استفتائات جدید) سؤال 250- همان گونه که مستحضرید، در حال   حاضر، شکار به منظور ارتزاق جز در برخى مناطق کشور، مثل بخش هایى از شمال  و حاشیۀ دریاهاى جنوب، صورت نمى‌گیرد، و تقریباً غالب شکارها توسّط  افراد متموّل  و به عنوان تفریح و تفرّج  و از روى تفنّن است. شکار  جانوران وحشى در فرض هاى فوق شرعاً چه حکمى دارد؟
جواب: در صورتى که شکار  براى نیاز زندگى یا براى کسب و کار باشد، و طبق ضوابط صورت گیرد، شرعا "جایز است. ولى شکار کردن به عنوان تفریح و خوشگذرانى- هر چند گوشت آن را مصرف کنند- شرعاً حرام است، و لذا، در چنان سفرى به عنوان سفر حرام نماز  و روزه تمام خواهد بود.
سؤال 251- شکار و صید به جهت تفریح و تفنّن، و صدور مجوّز از طرف‌ سازمان هاى مسئول در این مورد، چه حکمى دارد؟
جواب: جایز نیست.
     
* این وضعیت در محیط زیست تا زمانی که  برخی نهادها به نیروی خود درزمان بازنشستگی یک قبضه سلاح شکاری با مجوز  هدیه می دهند ادامه دارد./اسماعیل جلالی 
   
* کسانی که به طبیعت رحم نمی کنند ، به انسان نیز رحم نخواهند کرد./فرخی
  
* واقعا هر چه فکر می کنم نمی فهمم مردم کشوری با آن پیشینه فرهنگی و آموزه های دینی چگونه به خود اجازه می دهند   زیباترین موجودات خدا را بکشند.
   
* یادمه روزایی که با پدرم برای شکار بیرون می رفتیم وقتی که پدرم رو برای شکار بیشتر تشویق  کردم با یه کلمه  "کافیه" منو ساکت می کرد.روزی بهش اعتراض کردم که چرا کافیه؟ خوب بیشتر شکار کن کم نمی شه که چیزی بهم گفت که هنوز توی گوشم می پیچه.بهم گفت باید توی کاری که انجام میدی مرام و معرفت و انصاف داشته باشی.مرام و معرفت برای اینکه اگه دیدی کارت برای دیگران خطر داره از سود خودت بگذری.انصاف هم برای اینکه به اندازه رفع نیازت برداری،نه بیشتر/مهرداد
   
* باتوجه به اینکه حیات وحش ایران کیلومترها زیر خط فقر است به خدا کشتن یک مورد جانور بیچاره که با تمام مشقات در کوه و صحرا زندگی می کند هم جنایت است و هم خیانت به نسل های آینده کشور. باید برای همیشه شکار حیوانات وحشی ممنوع گردد تا همین مقدار باقیمانده هم صفر نشود. /طاهر
    
* متاسفانه بالای 90 درصد حیات وحش توسط شکارچیان محلی و بومی خود مناطق شکار می شوند چون به منطقه و محل عبور و تجمع حیات وحش اشراف دارند. / امیر اهوازی.
   
* چون علاقه خاصی به طبیعت دارم و  زیاد به بیرون شهر و کوه و صحرا می روم در چندین نوبت دیدم که اکثر چوپانان و رمه دار ها اسلحه های قاچاق به همراه دارند و هر جنبنده ای را  صید می کنند بدون مجوز و بدون دلیل . اکثر روستائیان به دلایل مختلف با یکدیگر مشکل و اختلاف دارند و سلاح نگهداری می کنند و در هر فصلی از سال چه فصل شکار باشد و چه فصل زاد و ولد حیوان به شکار حیوانات حیات وحش می پر دازند.  بیشترین عامل از بین بردن حیات وحش نه شکار چیان که بیشتر روستا نشینان محترم و البته بی اطلاع و نا آگاه هستند که در فصل تخم گذاری پرندگان اقدام به بردن تخم پرندگان از لانه هایشان می کنند کلا نسل پرنده رو از بین می برند.

 * یکی از کارهایی که من انجام می دهم فقط از بین بردن تله هایی است که برای پرندگان می گذارند ولی متاسفانه هر بار با تله جدیدی مواجه می شوم.به شما قول می دهم اگر همه شکارچیان مجاز را هم از شکار باز دارند مشکل حل نخواهد شد چون سلاح غیر مجاز و روش های کشتار حیوانات وجود دارد به خصوص که با وخامت اوضاع اقتصادی  شکار حیوانات و  حتی فروش آن چه گوشت آن و چه پوست و تاکسیدرمی کردن آن رایج شده از ان طرف هم اخیرا بسیار مد شده و در خانه های بالا شهر فراوان به عنوان دکور دیده می شود و یکی از در خواست های برخی از بانوان به عنوان دکو راسیون منزل است./فرهاد 

* اینها در مقابل شکار پرندگانی که از طریق سیستم کرس (روشی که از طریق آن پرندگان وحشی دست آموز را برای گول زدن و شکار پرندگان مهاجر و وحشی استفاده می کنند) در شهرستان فریدون کنار و روستاهای اطرافش بخصوص روستای ازباران هیچ است و دسته های بزرگ پرندگان به این روش شکار شده و بصورت تدریجی در حال نابود شدن هستند.
    
*در محدوده استان یزد در مسیر طبس در سالهای گذشته گله های بزرگ بز کوهی ،گور ایرانی وکبک وحشی
می در امروز تمامی آنها رو به نابودی است.اگر شکاچیان چند سال دست از کشتار بردارند محیط زیست منطقه احیا می شود.
    
*در همه کشور های دنیا حیوانات و حتی گیاهان دارای حقوق قانونی و تعریف شده اند اما در ایران متاسفانه نمایندگان مجلس و قوه قضائیه با این موضوع جدی برخورد نکرده اند و همین اهمال باعث بروز فاجعه انقراض نسل جانوران کشورمان شده.  
 
* امروزه شعار کشورهای مترقی در زمینه قانون در قبال حیوانات این است: «کمک کنید به
آنهایی که نمی توانند به خودشان کمک کنند.»/ عباس مقدم
 
* همان گونه که در جوامع بین المللی خواهان نفی خشونت علیه انسان ها هستیم نباید سایر موجودات   نیز نادیده گرفته شوند. بدون شک فردی که به خود اجازه می دهید این گونه حیوانات بی گناه را کشتار کند. کشتن انسان ها هم برایش خیلی سخت نخواهد بود./علی
   
* سعدی در قرن هفتم شعر فردوسی را اصطلاحا تضمین کرده و گفته :«میازار موری که دانه کش است- که جان دارد و جان شیرین خوش است.»/ کورش
   
* قانونی که مجلس چند سال پیش تصویب کرد و اجازه داد  تفنگ های شکاری  بدون مجوز ، مجوز بگیرند  شروعی بود برای نابودی حیوانات بیچاره. من خودم شاهد بودم که کامیون کامیون تفنگ از ترکیه و عراق وارد می شد و بعد از چند ماه هم با گرفتن مجوز به صورت قانونی میتونستن به جون طبیعت بیفتن و کسی که مجوز سلاح رو می گیره, یتونه بعد از چند سال سلاحی رو که چند صد هزار تومان خریده  چند میلیون بفروشه و بشه نوعی سرمایه گذاری./ داوود از بریتانیا
    
* گفتن شکار را ممنوع کنید خیلی ساده است  با چه سازوکاری می خواهید ممنوع کنید؟ با کدام نیرو و با کدام حقوق ومزایا؟ وقتی محیط بانی ماه ها است حق ماموریت نصف شده اش راهم نگرفته وهمزمان باید در هزار کاردیگر اداره مانند شرکت در مراسم هفته های بی خاصیت مانند هوای پاک و نگهبانی اداره بردن پرونده به دادگاه  درسر لوحه فعالیت هایش قرار گیرد در این میان  دیگربرایش وقتی نمی ماند به وظیفه اصلی خود که همان محیط بانی است بپردازد.تازه با این خیل عظیم سلاح شکاری که در بسیاری از موارد تمام اعضای یک خانواده اعم از زن ومرد دارای پروانه حمل سلاح ومتعاقب آن سهمیه فشنگ وباروت وپروانه شکار هستند چه کار می تواندبکند؟
.فقط می تواند بگوید آهی از اعماق طبیعت وشیونی برای حیات وحش/عامری فرد  
      
* اکثر شکارچی ها از اقشاری هستند که اتفاقا چه بسا حرف های قشنگ تر از آنچه شما گفتید هم می زنند. شغل هایشان را خودتان حدس بزنید.
   
* محیط زیستی نمونده که حیوانی در آن باشد,حیوانات را کشتند محیط زیست اون هم تبدیل به ساختمان و ویلا شد./مهدی
    
* من خودم سلاح شکاری دارم ولی چندین ساله که به شکار نمی روم ولی متاسفانه سال گذشته هرکی اسلحه شکاری غیرمجاز درخانه داشت مجوزدادند ضمنا بازار قاچاق اسلحه شکاری درسال گذشته بسیار پررونق بود./صمدیان
 
* کمی به عقب برگردید. ما انسان ها شکارچی بودیم و با گوشت شکار تامین پروتئین می کردیم. نگاهی به کشتارگاه هابیندازید. خود و خانواده خود را ازگوشت مرغ و گاو و گوسفندمحروم کنید ببینید چه می شود. درهرصنفی مشکل وجود دارد اما نباید به همه تعمیم داد./الیاس
 
* تفنگ در فرهنگ بومی بعضی از مناطق ایران هم ردیف ناموس آنها ست و شما نمی توانید تفنگ را از آنها جدا کنید. شکارچی که مجوز دریافت می کند هیچ وقت دنبال شکار غیر مجاز نیست و همه  قوانین شکار را رعایت میکند . چیزی که محیط زیست ایران را در معرض خطر و نابودی قرار داده ایجاد جاده در بین زیستگاه های مهم جانوران و وجود گله  دارهای سرگردان
که در همه جای ایران در حال جابجا کردن گله های خود هستند و هرجا را چشمه ای باشد قرق می کنند.  به جای پاک کردن صورت مسئله  از تجربه کشورهای دیگر استفاده کنیم تا نگران انقراض نسل گونه های مختلف نباشیم.  
    
* من 17 سال پیش سرباز نیروی انتظامی بوشهر بودم. تعدادی از شیوخ کشور قطر برای شکار با ماشین ها وتفنگهایشان می آمدند و در کوه های شهر برازجان با مجوز اقدام به شکار می کردند حتی برای حفاظت از کمپ آنها نیرو می فرستادند.  
   
* در استان خراسان رضوی شهرستان خواف روستایی وجود دارد به نام چاه زول که متاسفانه شغل جوانان این روستا شده دام گذاری و گرفتن پرنده ای نادر با نام هوبره که سودجویان و دلالان با قیمت ناچیزی از اهالی روستا می خرند و با قیمت بسیار زیاد به کشورهای حاشیه خلیج فارس می فروشند.
   
* به عربهای خلیج فارس که خیلی وقت است مجوز شکار در ایران داده شده است
  
* این طور نیست که هر کس اسلحه شکاری داشت بتواند دست به این نوع شکار که بزند. محدودیت بسیار زیاد است و سازمان حفاظت محیطزیست کنترل خیلی خوبی دارد. البته باید با متخلف برخورد قانونی کرد.اکثر این جنایات توسط سلاح های قاچاق صورت می گیرد.
    
* مگر نابودی شکار فقط مربوط به اسلحه  است؟ درآمریکا ده ها و شاید صدها برابر ایران اسلحه
دست مردم است.چرا حیات وحش آنها در معرض نابودی نیست؟  همین حالا همتفنگ 300 دلاری در کشور  15 میلیون خرید و فروش می شه. شما دیگه بدترش نکنید. تفنگ شکاری نیست محیط زیست رو نابود می کنه بلکه ساخت و سازهای بی رویه راه سازی وسد سازی ساختمون سازی در دامنه دماوند است و خودروهای دودزا و تخلیه پساب ها در رودخانه ها!  تمام شکارچیان دنیا اشتباه می کنند و شما درست می گویید؟
        
* در اروپا سالانه هزاران هزار شوکا شکار می شود ولی رشد جمعیت مثبت دارد.هروقت توانستید کارخانه های سیگار سازی در ایران و خودروسازان بی کیفیت را تعطیل کنید ما شکارچی ها هم  سلاح مان را به زمین خواهیم گذاشت و لبو می فروشیم.
    
* واقعا جای بسی تاسف است که اداره محیط زیست مجوز شکار را با اخذ مبلغی ناچیز به شکارچیان داخلی و حتی خارجی می دهد و اولین قدم عدم صدور مجوز شکار است و بعد عدم تولید تفنگ.
 
* لابدخوردن گوشت هم باید ممنوع و قصابی ها هم باید بسته شوند. اجداد ما برای هزاران سال شکار کرده اند و خورده اند، با این تفاوت که آنها بیش از نیاز غذایی خود شکار نمی کردند و این چرخه اکوسیستم هم با بازدهی خوب به کار خود ادامه می داد. دو سال قبل در دانشگاه کلارکسون نیویورک، یکی از دانشمندان سازمان محیط زیست ایالت نیویورک آمده بود  راجع به محیط  زیست و نقش انسانها صحبت کند.

اوگفت: "ما در ایالت نیویورک 700 هزار شکارچی قانونی داریم و این نشان دهنده یک فاجعه است. این آمار نشان می دهد که در ایالت ما مردم به اندازه کافی با طبیعت رابطه برقرار نمی کنند". بعد هم ایشان راجع به اهمیت این موضوع زیاد صحبت کردند و از دانشجوها خواهش کردند   هم خودشان به موضوع شکار اهمیت بدهند و هم بعد که تشکیل خانواده دادند به بچه هاشون هم یاد بدهند شکار کنند و با طبیعت بیشتر اختلاط کنند چون این برای چرخه محیط زیست و برای سلامت روانی ما بسیار مهم است. این خیلی مهم است که به جای گذراندن ساعت ها رو به روی مانیتور کامپیوتر یک روز را هم در طیبیعت این جور گذراند. این را هم باید در نظر داشت که برای موضوع  شکار در کشور امریکا قوانین شکار بر اساس "علم" وهمچنین شکار فقط در فصل خاص انجام می شود. قانون هم با متخلفین شوخی ندارد و به جای شکارچی متخلف، شکاربان وظیفه شناس را مجازات نمی کند.

مسئله شکار در آمریکا آن قدر اهمیت دارد که در سال 2012 ایالت کارولینای جنوبی فصل شکار را پنج روز تمدید کرد و اعلام کرد که در این پنج روز حتی کسانی که پروانه شکار ندارند مجاز به شکار هستند. دوباره، باید توجه کرد که حیات وحش امریکا دارای جمعیت بالاست که بایدکنترل شود و ما به عنوان انسان مسئول هستیم. به عنوان مثال، جمعیت بیش از حد آهوها باعث ازدیاد غذا برای گرگ ها می شود. با ازدیاد جمعیت هر دو، تصادفات زیان بار جاده ها زیاد می شود، آهو ها به کشاورزان صدمه زیاد می زنند و گرگ ها هم به دام ها حمله می کنند و هم به مردم. پس می بینیم که شکار هم بر اساس قانون و کنترل اصولی می تواند هم یک ورزش جذاب و هم برای محیط زیست مفید باشد. من به عنوان اینترن دکترای فیزیکال تراپی به بسیاری از بیماران توصیه می کنم که در فصل شکار به شکار بروند.از سوی دیگر باید اذعان کرد که در ایران مسئله متفاوت است.

 ما باید اول حیوانات وحش را حفاظت کنیم تا جمعیت شان بر اساس مساحت منطقه ای زیاد شود. در عین حال باید به طور گسترده فرهنگ سازی و قانونگذاری انجام شود بعد از یکی دو دهه ایرانی ها هم این امکان را خواهند داشت که به طور معقول و زیر سایه قانون از ورزش شکار لذت ببرند که برای سلامتی شان هم مفید خواهد بود. در خارج از فصل شکار هم می توانند از ورزش های پیش زمینه و پارالل استفاده کنند تا زندگی سالم تری در تمام فصل ها داشته باشند./م.خ
    
* به امید فرهنگ سازی دوست داشتن حیوانات و طبیعت حیوانات از همه سنخ و دسته ای مخلوق خداوند/دوست داشتنی و مجاز به زندگی هستند. گرفتن حق حیات از آنها در هر صورت گرفتن جان موجود زنده ای است که باید مجازات در پی داشته باشد چه در حال انقراض چه در فراوانی وچه با پروانه ویا بی پروانه.

منبع : عصرایران